Een hoofd tekenen kan ontmoedigend zijn voor elke kunstenaar, beginner of ervaren. Maar vrees niet: door de Loomis-methode te volgen heb je een solide basis om realistische portretten te maken die echt tot leven komen op papier.

In deze gids leer je hoe je een hoofd vanaf nul kunt tekenen, met makkelijk te volgen stappen. Alles wat je nodig hebt is een potlood en papier om te beginnen!

Disclaimer: Fine Art Tutorials is een door lezers ondersteunde site. Wanneer u aankopen doet via links op deze site, kunnen wij een kleine commissie verdienen zonder extra kosten voor u.

Teken een hoofd vanuit elke hoek

Dit is de eerste van een korte serie tutorials over het tekenen van een menselijk hoofd met behulp van de Loomis-methode. Deze eerste tutorial demonstreert hoe je een hoofd tekent vanuit een frontaal perspectief. Het is supersnel, eenvoudig en ontworpen om je de basisregels van de methode zo beknopt mogelijk te geven, zodat je ernaar kunt teruggrijpen voor een re-cap wanneer je een snelle opfrissing nodig hebt.

Deze gids richt zich ook op het toevoegen van kenmerken en begint wat complexer te worden. In de volgende gids kijken we naar de Loomis-methode om een menselijk hoofd te construeren vanuit een zijaanzicht. Als je meer wilt weten over de Loomis-methode en teken het hoofd vanuit een 3/4 perspectief Het tekenen van een gedraaid hoofd is ingewikkelder dan het tekenen van een hoofd van voren, maar het is de moeite waard.

Hoe teken je een hoofd: stap voor stap

Hier zijn alle stappen om het hoofd van voren te tekenen, te beginnen met een cirkel. Aan het eind geven we je wat extra schaduwtips, zodat je je hoofdtekening naar een hoger niveau kunt tillen.

Teken een cirkel

Het uitgangspunt voor deze hoofdtekening is een eenvoudige cirkelvorm. Deze cirkel stelt het schedelgedeelte van het hoofd voor. Vanaf hier zullen we meer hulplijnen toevoegen om te bepalen waar de kin, haarlijn, neus en andere kenmerken moeten komen.

Teken een binnencirkel

Teken in de eerste cirkel een cirkel ter grootte van tweederde. Een korte kanttekening: deze 2/3 maat is moderne Loomis Head overlevering geworden, maar als je Loomis' boek leest, " Het hoofd en de handen tekenen ", heeft hij eigenlijk de neiging om een iets kleinere binnenste cirkel te construeren - ongeveer 55-60% van de grootte van de buitenste cirkel. Dit heeft gevolgen voor de verhoudingen van je hoofd, maar experimenteer en kijk wat voor jou het beste werkt.

Verdeel met een horizontale lijn

Trek een horizontale lijn halverwege de twee cirkels en snij ze doormidden. Dit komt overeen met de wenkbrauwlijn.

Trek een verticale lijn

Trek een verticale middellijn door het midden van de twee cirkels.

Meet de neus, kin en haarlijnen

Neem de maat tussen de horizontale middellijn en de onderkant van de binnenste cirkel en teken dezelfde afstand af onder de binnenste cirkel.

De onderkant van de binnenste cirkel komt overeen met de neuslijn en de gelijke maat die u daaronder hebt laten vallen, markeert de onderkant van de kaaklijn.

Teken ook de bovenkant van de binnenste cirkel af, want die komt overeen met de haarlijn. Deze markeringen zijn evenredig, want het menselijk gezicht is ruwweg in gelijke tertsen verdeeld. De harlijn tot de wenkbrauw meet ongeveer een derde van het gezicht, dan is de wenkbrauw tot de neus nog een derde, de neus tot de kin is het onderste derde. Het is handig om deze maten te onthouden wanneer u het tekenen van degezicht.

Markeer de zijkanten van het hoofd

Snijd de linker- en rechterkant van de buitenste cirkel af met verticale lijnen aan de buitenranden van de binnenste cirkel. Deze stellen de zijkant van het hoofd voor.

U kunt deze lijnen naar beneden en naar binnen uitwaaieren om de meer typische taps toelopende kaak vast te leggen en de bovenste helft iets afronden om de rondheid van de schedelmassa nauwkeuriger weer te geven. U kunt ook opmerken dat de binnenste cirkels die de zijvlakken voorstellen subtiel naar binnen uitwaaieren, wat onder deze hoek beter opvalt.

Als ik deze zijvlakken wil vastleggen, trek ik meestal gewoon een paar licht gebogen lijnen vanuit de achterste twee hoeken van het vierkant die de zijkant van het hoofd vormen met de verlengde horizontale haarlijn en schat waar ze de benige uitsteeksels van de wenkbrauw zouden ontmoeten. Je kunt ook spelen met de hoeken van de zijkant van het hoofd en de kaaklijn (naar binnen of naar buiten) om te overdrijven ofveranderen het karakter van het hoofd dat je tekent.

Meet de mond

Tussen de merktekens die de neus en de onderkant van de kaak voorstellen, teken je een horizontale lijn ongeveer een derde tot halverwege deze maat vanaf de neus. Dit markeert de lijn van het midden van de mond. Trek deze lijn door de verticale lijnen die de zijkant van het hoofd voorstellen, de kaak zal iets onder deze lijn van hoek veranderen vanuit een recht gezichtspunt.

De vorm van de kaak kan het karakter van het hoofd dat je probeert te tekenen dramatisch beïnvloeden, dus speel ermee en pas deze vorm aan.

Bepaal de kaakbreedte

Dit is waar je moet aanpassen afhankelijk van het type hoofd dat je tekent. Ronder, kleiner en smaller voor een meer vrouwelijke kin of vierkanter, groter en breder voor een meer mannelijke.

De breedte van de kin is meestal iets kleiner dan de breedte van de mond. Ik vind dat de verticale afstand tussen het midden van de mondlijn en de onderkant van de kinlijn een goede benadering kan zijn voor de breedte van de kin als je de meting 90 graden draait ten opzichte van de horizontaal.

Teken de oren

Teken de oren aan de zijkant van het hoofd en gebruik de afstand tussen de neuslijn en de wenkbrauwlijn voor de hoogte van de oren. Dit geeft eigenlijk vrij grote oren, dus ik geef er meestal de voorkeur aan om ze te tekenen als kleine driehoekige dingen in pixiestijl en de bovenkant van de oren iets lager te zetten. Dit is puur persoonlijke voorkeur, misschien wil je de jouwe tekenen als een meer typische "C"-vorm. Je kunt ze tekenen alsolifantenoorvormen als je wilt, ik oordeel niet!

Teken de oogkassen

Nu gaan we de vorm van de oogkassen inbeitelen. Denk aan een hybride zeshoekige zonnebril type aviator voor elke oogkas - meer zeshoekig voor mannen, ronder en meer aviator-achtig voor vrouwen. Ik ben geneigd om alleen de zijkanten van de oogkassen en de schuine binnenhoeken van de glabella (of 'keystone' zoals het soms wordt genoemd) aan te geven.

Breedte van de mond

De plaats waar de ritmische lijnen van de jukbeenderen de mondlijn snijden, moet ons de breedte van de mond geven. Dit is ongeveer een derde van de afstand naar beneden tussen de neuslijn en de kinlijn.

De plaatsing van de ogen markeren

Recht omhoog komend vanuit de mondhoeken geeft het midden van de ogen aan. Het hoofd is vijf ogen breed. Markeer deze verdelingen onder de wenkbrauwlijn en teken je oogvorm. Om het in dit stadium eenvoudig en schoon te houden, geef ik alleen de bovenste oogleden aan met een horizontale lijn.

Het plaatsen van de neus

De breedte van de neus kan worden geschat door lijnen recht naar beneden te trekken vanuit de binnenhoeken van de ogen. In deze hoek geef ik er de voorkeur aan dit te schatten en een afgeronde driehoeksvorm te gebruiken om een algemeen gevoel te krijgen voor het onderste deel van de neus. Als je je niet comfortabel voelt met het schatten hiervan, kun je een eenvoudige rechte versie van de vlakke neus maken. Ik demonstreer dit in de 3/4 aanzicht Loomis hoofd handleiding .

die de onderkant van de neus aangeeft

We kunnen nu de onderkant tip en vleugels van de neus aangeven met een langwerpige "M" vorm, waarbij de dip van de "M" de punt van de neus voorstelt.

Teken de mond

Probeer in gedachten te houden dat de mond zich om de cilindrische snuit van de tanden wikkelt. Het is niet zo duidelijk in dit aanzicht, maar je er bewust van zijn kan helpen voorkomen dat de mond en lippen eruit zien alsof ze zijn geschilderd. Ik gebruik een langwerpige "M" voor het midden van de mond. Teken dan een kleine opstand van de voeten van de "M" om de hoeken aan te geven.

De jukbeenderen

Laten we ook de jukbeenderen een beetje uittekenen om ze te benadrukken, met de jukbeenritmelijn als richtlijn. Een holle kromming van de jukbeenderen laat ons gezicht er wat mannelijker uitzien, terwijl een bolle het er vrouwelijker laat uitzien.

De ogen verfijnen

Laten we ook het gezicht afmaken door onze oogvorm te verfijnen. Je kunt veel verschillende oogvormen gebruiken om verschillende soorten karakters of uitdrukkingen te creëren. Onthoud echter dat je in principe de dikte van de oogleden om het voorste deel van de bolvorm van de oogbol wikkelt.

Een paar hoekige of gebogen lijnen om de bovenste oogleden te suggereren, plus de toevoeging van de onderste 3/4 van een cirkel om de iris te suggereren zijn voorlopig voldoende.

Afronding van de hoofdvorm

Laten we ook de bovenkant van het hoofd de zijvlakken een beetje afronden om de schedelmassa te suggereren.

Het haar en de wenkbrauwen

Hier is onze basis voorkant van Loomis hoofd. Ik voeg een paar lijnen toe om wat haar aan te geven. Ik voeg ook wat wenkbrauwen toe en volg de algemene omtrek van de bovenste oogkassen. Nu gummen we onze richtlijnen en constructielijnen uit waar nodig en we hebben onze basis tekening van het voltooide hoofd! Als je wilt leren hoe je het hoofd tekent met behulp van de Reilly Abstractie aanpak, daar hebben we ook een gids voor!

Tips voor hoofdschaduw

John Singer Sargent: Miss Elizabeth Williamson

• Krijg een zacht potlood 4B of 6B grafietpotloden zijn veel zachter en lijken donkerder op het papier dan HB.
• Begin met lichte lagen wanneer schaduw Dit is zodat je gemakkelijk fouten kunt uitwissen. Verhoog dan het contrast tussen highlights en schaduwen naarmate de tekening vordert.
• Gekneed gummen zijn geweldig voor het subtiel opheffen van middentonen, terwijl gommen met fijne punt zijn geweldig voor het vergemakkelijken van details. Dan tortillions zijn een uitstekend middel om te mengen.
• Maak onderscheid tussen lichte middentonen en zuivere hooglichten; nauwelijks gereflecteerd licht op het gezicht zal verschijnen als zuiver wit. Evenzo zullen de donkerste schaduwen spaarzaam verschijnen in een tekening. Neem de tijd om een referentie te analyseren om de relatie tussen de waarden te peilen.
• Let op de vorm van schaduwen op het gezicht, op slagschaduwen, schaduwoverlappingen en gereflecteerd licht in schaduwen.
• Gebruik uw favoriete schaduwtechniek . Uitkomen of stippelen kan textuur en ritme toevoegen aan een stuk.